Jest jednym z najgroźniejszych pasożytów zewnętrznych u ptaków domowych i dzikich. Poraża ptaki w każdym wieku i hodowane różnymi technologiami, nawet kury nioski utrzymywane w klatkach.
Poprzez nakłuwanie skóry, wysysanie krwi i wprowadzanie śliny wywołuje niedokrwistość, świąd, niepokój oraz bezsenność ptaków. Kury wiejskie zmieniają miejsca noclegowe w kurnikach silnie porażonych pasożytem, a nawet je opuszczają i nocują wtedy na pobliskich drzewach lub krzewach.
Ptaszyńce są typowymi pasożytami czasowymi, przebywają na żywicielu tylko przez czas niezbędny do pobrania pokarmu, maksymalnie 60 minut. Atakują głównie wieczorem i nocą chociaż zdarzają się przypadki ich aktywności w dzień. Powodują straty w produkcyjności ptaków, przy dużej inwazji może spowodować nawet 15% – 30% spadek nieśności kur, jaja mogą być zabrudzone krwią, powoduje też zwiększoną śmiertelność kur, a młode ptaki mogą masowo padać.
Coraz większą uwagę zwraca się na możliwość przenoszenia przez nie różnych patogennych mikroorganizmów np. wirusów, pierwotniaków. W przypadku wystąpienia salmonellozy niemożliwa jest likwidacja tych bakterii bez wcześniejszej likwidacji tego pasożyta. Ptaszyńce rozprzestrzeniają nie tylko zarazki chorobotwórcze drobiu, lecz także podejrzewane są o to, że mogą roznosić wirusy z grupy A arbo, które wywołują zapalenie mózgu i rdzenia u ludzi.